ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: 100 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ

Εντάξει, δεν αντιλέγω, η ιδιωτική τηλεόραση έκανε τα πρώτα της βήματα μόλις το 1989 στην χώρα μας εν αντιθέσει με την δημόσια που εμφανίστηκε αρκετά νωρίτερα.  Κατανοητό και δικαιολογημένο λοιπόν να υπάρχει έλλειψη εμπειρίας και σε αρκετές περιπτώσεις de facto γεγονότα που χρόοοονια ολόκληρα αποτελούν καθεστώς στην δημόσια τηλεόραση να κάνουν μόλις τώρα δειλά-δειλά την εμφάνιση τους στα ιδιωτικά κανάλια.  Αλλά δεν είναι δυνατόν να εμφανίζονται και ως "είδηση".  Δεν είναι δυνατόν η δόξα της πρωτιάς και οι αγώνες μιας ολόκληρης γενιάς δημόσιων λειτουργών χρόνια τώρα,  να αποτυπώνονται σήμερα σαν ένα νεοδημιούργητο και πρωτοποριακό γεγονός.

Η Νικολέτα Ράλλη προέβη λοιπόν στην ακόλουθη δήλωση:

Σώωωωπα!!!  Και όλα αυτά τα παλικάρια της δημόσιας τηλεόρασης που τόσα χρόνια κάνουν το ίδιο γιατί δεν προβλήθηκαν ποτέ;  Μιλάμε για πλήρη έλλειψη αξιοκρατίας, για αναίσχυντη προπαγάνδα ενάντια σε κεκτημένα αιώνων....

Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι τι έπρεπε, να πάρουν ντουντούκες και να αλωνίζουν στους δρόμους διαλαλώντας τόσο σημαντικά επιτεύγματα;  Όχι!  Σεμνά και ταπεινά ακόμη και σήμερα, συνεχίζουν ένα ιστορικό δεδομένο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της αποτύπωσης της Εθνικής μας ταυτότητας.

Ίσως το μόνο που θα μπορούσατε να αντιπαραθέσετε είναι ότι τον καφέ τον πληρώνετε από την τσέπη σας εν αντιθέσει με τους υπαλλήλους της δημόσιας τηλεόρασης που τους «κερνάμε» καφεδάκι εμείς.

 Θα σας παρακαλούσα λοιπόν κυρία Ράλλη να είστε πιο προσεκτική άλλη φορά όταν απευθύνεστε σε γεγονότα που άλλοι « μάτωσαν» για να μπορείτε εσείς σήμερα να απολαμβάνετε το ίδιο προνόμιο με γάλα η χωρίς...


Υ.Γ.: Φυσικά επειδή δεν το έκανα ποτέ και δεν θα το κάνω ούτε τώρα, δεν βάζω όλους τους υπαλλήλους της δημόσιας τηλεόρασης σε ένα «καζάνι» αλλά νομίζω πως αποτελεί κοινό μυστικό ότι η πλειονότητα αυτών θα βρει πολλά κοινά να ταυτιστεί με αυτή την ανάρτηση.  Οι υπόλοιποι ας πίνουν καφέ στο σπίτι τους...