Η οριστική είσοδος της Χρυσής Αυγής στο κοινοβούλιο σίγουρα δεν χαιρετίστηκε θετικά από τεράστια μερίδα του τύπου και του πολιτικού κόσμου, αλλά από αυτό μέχρι το να θεωρούνται "φιλοξενούμενοι" στον χώρο η απόσταση είναι τεράστια...
Η εικόνα των βουλευτών της Χρυσής Αυγής στην πρώτη προ διμήνου μάζωξη στην βουλή κάτι μου θύμιζε, κάτι μου θύμιζε.....α, ναι! Αυτό...
Δεν συνηθίζω μέρες και ιδιαίτερα ώρες ποδοσφαιρικών αγώνων να ασχολούμαι με το ίντερνετ αλλά μπροστά στην θέα μιας τέτοιας είδησης και το Euro πάει περίπατο και η κόντρα «στήθος με στήθος» ανάμεσα σε Ουκρανές και Σουηδέζες στις κερκίδες μου φαντάζει σαν μια απλή επανάληψη από το "καφέ της χαράς"...
Τι να μας πουν τα κορίτσια μπροστά στην μία και μοναδική Μιλένα Αποστολάκη, την ρήτορα Μιλένα, την γυναίκα που ξεσηκώνει τα πλήθη Αποστολάκη, τον άνθρωπο και πολιτικό που κατάφερε να κάνει τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Βεργή και της λαίδη Barbie να μοιάζουν ανθρώπινος χείμαρρος, έτοιμος να σε καταπιεί...
Κατάφερε λοιπόν το καμάρι μας να πραγματοποιήσει προεκλογική συγκέντρωση στην πόλη του Βόλου και να παρευρεθεί μόλις ένας (1) άνθρωπος, ο οποίος τύγχανε μάλλον περαστικός και το καλύτερο, δεν είναι καν ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ! Είναι του Σύριζα! Εντάξει μιλάμε για τρελό πάρτι, μιλάμε για μεγάλες στιγμές....συναυλία του Κακοφωνίξ στο Γαλατικό χωριό θα μάζευε δεκαπλάσιους από την Μιλένα. Ομιλία του Κασιδιάρη σε φεστιβάλ της ΚΝΕ θα είχε εκατονταπλάσιους και ομιλία της Παπαρήγα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής θα είχε πολλαπλάσιους...Τι σκατά έκανε η γκόμενα (ο θεός να την κάνει) και κατάφερε τέτοιο πράγμα;;; Δυο-τρεις γκόμενους ρε πούστη μου δεν είχε στην ζωή της;;; Δυο φίλους, μία κομμώτρια, μια «νυχού», κάτι, κάτι, κάτι...
Τι να πω, έχω σκάσει, «σκίζεται η καρδιά μου» που λέει και ένα φιλαράκι...Δείτε και κλάψτε παρέα...
Μήπως παρατηρήσατε και κάτι ακόμα;;; Ποιανού συγγενής πρέπει να είναι ο μοναδικός παρευρισκόμενος;;; Για ρίχτε μια ματιά...
Ας αποκαλυφθεί επιτέλους η αλήθεια, δεν είναι «κότα» το παλικάρι ο Προκόπης ούτε έχει τσακωθεί με το νερό και το σαπούνι. Ο Προκόπης Παυλόπουλος, ναί αυτός ο στατικός πολιτικός κύριοι, είναι Γκρέμλιν! Ποιός δεν θυμάται εκείνα τα καλοκάγαθα αρκουδοειδή ζωάκια της δεκαετίας του '80 που εάν έπεφτε επάνω τους νερό μεταμορφώνονταν σε τερατάκια. Ε, αυτό παρατρίχα να βιώσει το στούντιο του Αντέννα και φυσικά και ο ίδιος ο Κασιδιάρης ο οποίος βέβαια θα είχε να προσθέσει στο μακρύ «γαμώ και δέρνω» βιογραφικό του και μια μονομαχία με Γκρέμλιν....κρίμα....ήταν ευκαιρία!
ΥΠΟΘΕΣΗ: Μια μεγαλειώδης υπερπαραγωγή, μία επική δημιουργία η οποία καθήλωσε έναν ολόκληρο λαό...στις τηλεοράσεις του έρχεται σήμερα να παρουσιαστεί από την στήλη και να προσδώσει νέο χαρακτήρα και υπόσταση στην λέξη «θυσία»!
Η ταινία, η οποία βασίζεται σημειωτέον σε πραγματικά γεγονότα, παρουσιάζει την εισβολή της φυλής των ΔοΝηΤών στην απομακρυσμένη και φιλήσυχη γη των Έλ. Οι Έλ αποτελούν μια φυλή ειρηνική και εργατική η οποία αποτελεί εμπόδιο στα σχέδια των ΔοΝηΤών για πλήρη έλεγχο της περιοχής και παγκόσμια κυριαρχία. Μπροστά στο επιφαινόμενο κίνδυνο ο αρχηγός της φυλής των Έλ, Leo, αναλαμβάνει μάζι με μόλις 300 παλικάρια και παλικαρίνες να σταματήσει τις ορδές των αντιπάλων οι οποίοι από όπου περάσαν μέχρι σήμερα αφήσαν «καμμένη γη». Το σχέδιο απλό. Θα οχυρωθούν στο στενό πέρασμα της εθνικής οδού στην κοιλάδα των τεμπών όπου ακόμη και πούλμαν περνάει μετά βίας και θα αντιμετωπίσουν τον εχθρό αρκετά πιο ολιγάριθμο από ότι πραγματικά είναι. Η προδοσία όμως για άλλη μια φορά θα αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της στην ιστορία και ο ΓΑΠ, μέλος της φυλής των Έλ, μπροστά στο ενδεχόμενο να καταφέρει έστω και με τέτοια φάτσα να πετύχει κάτι στην ζωή του, παρατάει το παγκόσμιο πρωτάθλημα κανό, επιστρέφει στην «μάνα γη» που την έχει δει μόνο από καρτ ποστάλ και φανερώνει το μυστικό πέρασμα στους ΔοΝηΤές. Στην θέα του εχθρού η ηρωική αντίσταση των Έλ κρατάει μόλις 2 δευτερόλεπτα και με την ιστορική πλέον φράση «κολών λαβέ» παίρνουν θέση για να υλοποιήσουν στο έπακρο την ρήση «αφού δεν μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσέ το...»
Το ιστορικό αυτό έπος με την καταπληκτική σκηνοθεσία και το γεμάτο μεγάλα ονόματα κάστ, δεν μπορεί παρά να αφήσει στον θεατή μια γεύση εθνικής υπερηφάνειας και ηδονικής ευχαρίστησης ενώ ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην υποψηφιότητα του για Όσκαρ ενδυματολογίας και κουστουμιών τα οποία πραγματικά «ταξιδεύουν» αυτόν που το παρακολουθεί ακριβώς στο «ζουμί» του εκάστοτε ρόλου. Μία ταινία την οποία προτείνουμε ανεπιφύλακτα και η οποία δεν πρέπει να λείπει από την ταινιοθήκη κανενός Έλληνα αφού αποτελεί την αποτύπωση της σύγχρονης ιστορίας της χώρας του.
Ναι, υπάρχουν συμμαχίες στην Eurovision, ναι, καθορίζουν αποτελέσματα, ναι, τα κριτήρια δεν είναι πλέον αντικειμενικά αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις απλά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να μην υποκλιθείς στο μεγαλείο και στην ανωτερότητα όταν αυτά παρουσιάζονται απλόχερα μπροστά σου....
Εντάξει, με διαφορά το παλικάρι!!! Έχει όλο το πακέτο, ευφράδεια λόγου, άνεση, σκηνική παρουσία, οργανωτικότητα και Ελληνικό στίχο! Η τουλάχιστον κάτι τέτοιο....
